- γκρέμισμα
- και γκρέμνισμα, το1. ρίξιμο ή πέσιμο από γκρεμό2. κατεδάφιση3. ανατροπή, κατάλυση4. πληθ. τα γκρεμίσματαερείπια, χαλάσματα, συντρίμμια.
Dictionary of Greek. 2013.
γκρέμισμα
Look at other dictionaries:
γκρέμισμα — το 1. η πτώση ή το ρίξιμο από γκρεμό: Με το γκρέμισμά του ευτυχώς έσπασε μόνο το χέρι του. 2. η κατεδάφιση: Αρχίσαμε γκρεμίσματα στο μαγαζί για να κάνουμε ανακαίνιση. 3. συνήθ. στον πληθ., γκρεμίσματα ερείπια, συντρίμμια, χαλάσματα: Ψάχναμε στα… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
έρειψις — ἔρειψις, ἡ (Α) [ερείπω] η μεταβολή σε ερείπια, η κατάρριψη, το γκρέμισμα … Dictionary of Greek
απογκρεμίζω — γκρεμίζω εντελώς, συμπληρώνω το γκρέμισμα … Dictionary of Greek
γκρεμνισμός — ο [κρημνισμός] 1. πέσιμο από ψηλά, γκρέμισμα 2. καταστροφή, αφανισμός … Dictionary of Greek
ελέπαλξις — ἑλέπαλξις, η (Μ) πολιορκητική μηχανή για το γκρέμισμα τών επάλξεων … Dictionary of Greek
ερείπωση — η (Μ ἐρείπωσις) [ερειπώνω] 1. η λεηλάτηση, η ερήμωση, το ρήμαγμα, η καταστροφή κατοικημένου τόπου 2. το γκρέμισμα, η καταστροφή οικοδομήματος ή πόλης … Dictionary of Greek
ερειψίλαος — ἐρειψίλαος, ον (Α) αυτός που καταρρίπτει, καταστρέφει λαούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < έρειψις «γκρέμισμα» + λαός (πρβλ. ερειψι πύλας)] … Dictionary of Greek
ερειψίτοιχος — ἐρειψίτοιχος, ον (Α) αυτός που καταστρέφει, που γκρεμίζει τους τοίχους («δωμάτων ἐρειψίτοιχοι», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < έρειψις «γκρέμισμα» (< ερείπω) + τοίχος] … Dictionary of Greek
ερειψιπύλας — ἐρειψιπύλας, ὁ (Α) αυτός που καταρρίπτει, που κατακρημνίζει τις πύλες («ἐρειψιπύλαν παῑδα... Διὸς ἀργικεραύνου», Βακχυλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < έρειψις «γκρέμισμα» (< ερείπω) + πύλας (αιτ. πληθ. τού πύλη)] … Dictionary of Greek
ισοπέδωση — η 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού ισοπεδώνω, εξομάλυνση επιφάνειας, ισοπέδωμα, επιπέδωση, ίσιωμα επιφάνειας 2. μτφ. 1. κατάργηση κοινωνικών διαφορών και διακρίσεων, κοινωνική εξίσωση, εξομοίωση 2. κατεδάφιση, γκρέμισμα, καταστροφή. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
